Odmiana imienia Fawilka przez przypadki

Fawilka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fawilka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fawilki

Celownik
(komu? czemu?):Fawilce

Biernik
(kogo? co?):Fawilkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fawilką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fawilce

Wołacz
(hej!):Fawilko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FawilkaJeśli jednak przegrasz, Fawilka zostaje z nami.
Ja i Fawilka nie wiedziałyśmy, co robić.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Fawilka.
Fawilka chce pójść ze mną na spacer.
Jutro Fawilka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FawilkiPrzed sobą ujrzałam rękę Fawilki.
Muszę pochwalić pomysł Fawilki.
Nie ma Fawilki.
Rozalia podeszła do Fawilki.
Dziadek Fawilki w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
FawilceOpowiadam Fawilce o swoich zainteresowaniach.
Kupiłem Fawilce magnes na lodówkę.
Fawilce wpadły w ucho słowa piosenki.
Tym razem nie damy Fawilce dojść do głosu.
Rozalia z troską przyglądała się Fawilce.

Biernik:
(kogo? co?)
FawilkęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Fawilkę.
Przed wejściem spotkaliśmy Fawilkę.
Spojrzała na Fawilkę jeszcze raz.
Doprowadził tym Fawilkę do stanu bliskiego apopleksji.
Spotkałam Fawilkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FawilkąA sytuacja z Fawilką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Fawilką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Siedzieliśmy z Fawilką na ławce w parku.
Byliśmy z Fawilką na jarmarku.
Tym razem korespondowałam z Fawilką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FawilcePrzygotowuje książkę o Fawilce.
No a teraz trochę więcej o Fawilce.
Ten wiersz jest o Fawilce.
A przecież nikt inaczej o Fawilce nie pisał.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Fawilce.

Wołacz:
(hej!)
FawilkoDzień dobry Fawilko!
Hej Fawilko!
Dziękuję Fawilko za rozmowę!
Cześć Fawilko!
Witaj Fawilko!