Odmiana imienia Fawileczka przez przypadki

Fawileczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fawileczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fawileczki

Celownik
(komu? czemu?):Fawileczce

Biernik
(kogo? co?):Fawileczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fawileczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fawileczce

Wołacz
(hej!):Fawileczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FawileczkaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Fawileczka.
Fawileczka chce pójść ze mną na spacer.
Dla mnie było już jasne, ze Fawileczka umiera.
Ja i Fawileczka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Fawileczka grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FawileczkiPrzedwczoraj były urodziny Fawileczki.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Fawileczki słychać.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Fawileczki.
Tata Fawileczki sam opatrzył mi nogę.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Fawileczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
FawileczcePrzyglądam się Fawileczce.
Daję Fawileczce, to co najlepsze we mnie.
Proszę Fawileczce nie dokuczać!
Tym razem nie damy Fawileczce dojść do głosu.
Mam nadzieję, że Fawileczce również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
FawileczkęChwyciła Fawileczkę za rękaw płaszcza.
Odprowadziłam Fawileczkę do wyjścia.
Widziałem dzisiaj Fawileczkę z mojej klasy.
Spojrzała na Fawileczkę jeszcze raz.
Spojrzałam na Fawileczkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FawileczkąAle można sobie zrobić zdjęcie z Fawileczką.
Jadę z Fawileczką na dyskotekę.
Wymyśliłam z Fawileczką nową zabawę.
Siedzieliśmy z Fawileczką na ławce w parku.
Sprzątam pokój z Fawileczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FawileczceWspominam o Fawileczce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Fawileczce.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Fawileczce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Fawileczce.
Myślał o Fawileczce i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
FawileczkoFawileczko! Gdzie jesteś?
Fawileczko! Uważaj!
Hej Fawileczko!
Dzień dobry Fawileczko!
Gdzie jesteś Fawileczko!?