Odmiana imienia Faustek przez przypadki

Faustek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Faustek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Faustka

Celownik
(komu? czemu?):Faustkowi

Biernik
(kogo? co?):Faustka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Faustkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Faustku

Wołacz
(hej!):Faustku!

Przykłady deklinacji imienia Faustek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Faustek

Faustek nie umie śpiewać.
Ma na imię Faustek.
Dla mnie było już jasne, ze Faustek umiera.
Co robi Faustek?
Autorem artykułu jest Faustek.

Dopełniacz (kogo? czego?): Faustka

Rodzina Faustka wyprowadziła się.
Przed domem Faustka zauważyłem wózek z dzieckiem.
Nie ma Faustka.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Faustka.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Faustka.

Celownik (komu? czemu?): Faustkowi

Opowiedziałam Faustkowi o przykrości która mnie spotkała.
Co tej Faustkowi po głowie chodzi?
Musiałam się zwierzyć Faustkowi.
Oczywiście każdy przyzna rację Faustkowi.
Rozalia z troską przyglądała się Faustkowi.

Biernik (kogo? co?): Faustka

Doprowadził tym Faustka do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzała na Faustka jeszcze raz.
Na Faustka spłynęła niewymowna ulga.
Faustka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Patrzył na Faustka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik (z kim? z czym?): Faustkiem

Byliśmy z Faustkiem na jarmarku.
Siedzieliśmy z Faustkiem na ławce w parku.
Ja z Faustkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Faustkiem.
Obie z Faustkiem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik (o kim? o czym?): Faustku

Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Faustku.
Pamiętam o Faustku.
Ten wiersz jest o Faustku.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Faustku.
A przecież nikt inaczej o Faustku nie pisał.

Wołacz (hej!): Faustku

Hej Faustku!
Dobranoc Faustku!
Dziękuję Faustku za rozmowę!
Gdzie jesteś Faustku!?
Faustku! Uważaj!