Odmiana imienia Fatihka przez przypadki

Fatihka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fatihka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fatihki

Celownik
(komu? czemu?):Fatihce

Biernik
(kogo? co?):Fatihkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fatihką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fatihce

Wołacz
(hej!):Fatihko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FatihkaFatihka chce pójść ze mną na spacer.
Na drugie imię mam Fatihka.
Fatihka nie umie grać na gitarze.
Fatihka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Mam na imię Fatihka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FatihkiW sobotę są urodziny Fatihki.
Postanowiłam zadzwonić do Fatihki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Fatihki.
Od razu zobaczyła ich mama Fatihki.
Rodzina Fatihki wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
FatihceFatihce wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Fatihce mamy kolejny artykuł po polsku.
Przyglądam się Fatihce.
Rozalia z troską przyglądała się Fatihce.
Od początku próbujemy pomóc Fatihce.

Biernik:
(kogo? co?)
FatihkęSpoglądam na Fatihkę.
Sierżant wpatrywał się w Fatihkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzała na Fatihkę jeszcze raz.
W końcu obudzili Fatihkę, żeby ich ratował.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Fatihkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FatihkąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Fatihką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Fatihką.
Siedzieliśmy z Fatihką na ławce w parku.
Wczoraj wracamy z Fatihką od lekarza.
Pracuję z Fatihką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FatihceKto dziś pamięta o Fatihce.
Pamiętajmy o Fatihce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Fatihce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Fatihce.
Myślał o Fatihce i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
FatihkoCześć Fatihko!
Hej Fatihko!
Gdzie jesteś Fatihko!?
Witaj Fatihko!
Fatihko! Gdzie jesteś?