Odmiana imienia Fabrysia przez przypadki

Fabrysia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fabrysia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fabrysi

Celownik
(komu? czemu?):Fabrysi

Biernik
(kogo? co?):Fabrysię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fabrysią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fabrysi

Wołacz
(hej!):Fabrysiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FabrysiaFabrysia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem niniejszego tekstu jest Fabrysia.
Fabrysia tego nie widzi.
Dobrze, że Fabrysia grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Fabrysia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FabrysiJadę do Fabrysi.
Nie ma Fabrysi.
Najbardziej polubiłam ojca Fabrysi.
Tym razem prezentujemy wystawę Fabrysi.
Dla Fabrysi ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
FabrysiNie wiem, co powiedzieć Fabrysi.
Tym razem nie damy Fabrysi dojść do głosu.
Opowiedziałam Fabrysi o przykrości która mnie spotkała.
Mam nadzieję, że Fabrysi również się podoba.
Fabrysi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
FabrysięW końcu obudzili Fabrysię, żeby ich ratował.
Zdjęcie przesłane przez Fabrysię.
Na Fabrysię spłynęła niewymowna ulga.
Fabrysię zaczęło to nieco irytować.
Spojrzał na Fabrysię z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FabrysiąWczoraj wracamy z Fabrysią od lekarza.
Zostanę tu tylko z Fabrysią i chłopakami.
Ja z Fabrysią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zginął w pojedynku z Fabrysią.
Siedzieliśmy z Fabrysią na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FabrysiDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Fabrysi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Fabrysi.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Fabrysi.
Od ostatniego wpisu o Fabrysi wydarzyło się sporo.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Fabrysi.

Wołacz:
(hej!)
FabrysiuWitaj Fabrysiu!
Gdzie jesteś Fabrysiu!?
Cześć Fabrysiu!
Dziękuję Fabrysiu za rozmowę!
Fabrysiu! Uważaj!