Odmiana imienia Fabka przez przypadki

Fabka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fabka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fabki

Celownik
(komu? czemu?):Fabce

Biernik
(kogo? co?):Fabkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fabką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fabce

Wołacz
(hej!):Fabko!

Przykłady deklinacji imienia Fabka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Fabka

Dobrze, że Fabka grzecznie śpi.
Fabka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Fabka chce pójść ze mną na spacer.
Jutro Fabka wyjdzie ze szpitala.
Autorem artykułu jest Fabka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Fabki

Jestem mamą Fabki i jeszcze trojga innych dzieci.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Fabki.
Od razu zobaczyła ich mama Fabki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Fabki.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Fabki.

Celownik (komu? czemu?): Fabce

Musiałam się zwierzyć Fabce.
Kupiłem Fabce magnes na lodówkę.
Opowiedziałam Fabce o przykrości która mnie spotkała.
Zostawiam Fabce karteczkę i już mnie nie ma.
Proszę Fabce nie dokuczać!

Biernik (kogo? co?): Fabkę

Zdjęcie przesłane przez Fabkę.
Kacper patrzył na Fabkę ze zdumieniem.
Podchodzi, całuje Fabkę i idzie do wyjścia.
Fabkę zaświerzbiały ręce.
Sierżant wpatrywał się w Fabkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik (z kim? z czym?): Fabką

Zostanę tu tylko z Fabką i chłopakami.
Dorota spotkała się z Fabką.
Oboje z Fabką wybuchliśmy śmiechem.
Zobacz wywiad z Fabką oraz innymi uczestnikami finału.
Refleksyjnie po spotkaniu z Fabką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Fabce

Hipnotyzująca powieść o Fabce i płatnym mordercy.
Ten wiersz jest o Fabce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Fabce.
Przy Fabce zapomniałem o wszystkim.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Fabce.

Wołacz (hej!): Fabko

Hej Fabko!
Cześć Fabko!
Fabko! Gdzie jesteś?
Witaj Fabko!
Fabko! Uważaj!