Odmiana imienia Fabiolusia przez przypadki

Fabiolusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fabiolusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fabiolusi

Celownik
(komu? czemu?):Fabiolusi

Biernik
(kogo? co?):Fabiolusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fabiolusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fabiolusi

Wołacz
(hej!):Fabiolusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FabiolusiaNa drugie imię mam Fabiolusia.
Fabiolusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ma na imię Fabiolusia.
Mam na imię Fabiolusia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Fabiolusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FabiolusiSzkoda że Fabiolusi prawie że w ogóle nie ma.
Zbieramy na nowy wózek dla Fabiolusi.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Fabiolusi.
Zaproszenia na urodziny Fabiolusi są gotowe.
Uroda Fabiolusi miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
FabiolusiOpowiadam Fabiolusi o swoich zainteresowaniach.
Zaproponowałem Fabiolusi dwa tematy.
Musiałam się zwierzyć Fabiolusi.
Nie wiem, co powiedzieć Fabiolusi.
Dzięki Fabiolusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
FabiolusięPatrzę na Fabiolusię i nic nie rozumiem.
Przyniesiona przez Fabiolusię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Doprowadził tym Fabiolusię do stanu bliskiego apopleksji.
Popatrzyłam na Fabiolusię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Chwyciła Fabiolusię za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FabiolusiąKasia z Fabiolusią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Razem z Fabiolusią zrobiłyśmy obiad.
Byliśmy z Fabiolusią na jarmarku.
Powinnam jednak pojechać z Fabiolusią.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Fabiolusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FabiolusiMyślałam cały czas tylko o Fabiolusi.
Myślał o Fabiolusi i o swoim życiu.
Kilka słów od autora materiału o Fabiolusi.
Ten wiersz jest o Fabiolusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Fabiolusi.

Wołacz:
(hej!)
FabiolusiuDobranoc Fabiolusiu!
Fabiolusiu! Uważaj!
Hej Fabiolusiu!
Fabiolusiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Fabiolusiu za rozmowę!