Odmiana imienia Fabeczko przez przypadki

Fabeczko imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fabeczko

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fabeczki

Celownik
(komu? czemu?):Fabeczce

Biernik
(kogo? co?):Fabeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fabeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fabeczce

Wołacz
(hej!):Fabeczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FabeczkoFabeczko wraca do domu.
Dopiero do mnie dotarło, że Fabeczko już tu jest.
Fabeczko nie umie śpiewać.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Fabeczko.
Fabeczko chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FabeczkiByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Fabeczki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Fabeczki.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Fabeczki.
Rodzina Fabeczki zginęła w wypadku samochodowym.
Postanowiłam zadzwonić do Fabeczki i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
FabeczceCo tej Fabeczce po głowie chodzi?
Musiałam się zwierzyć Fabeczce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Fabeczce coś się stało.
Rozalia z troską przyglądała się Fabeczce.
Fabeczce udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
FabeczkęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Fabeczkę.
W Fabeczkę nagle coś wstąpiło.
Doprowadził tym Fabeczkę do stanu bliskiego apopleksji.
Podchodzi, całuje Fabeczkę i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Fabeczkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FabeczkąA sytuacja z Fabeczką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Weekend spędzony z Fabeczką był przesympatyczny.
Byliśmy z Fabeczką na jarmarku.
Oboje z Fabeczką wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój z Fabeczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FabeczceTen wiersz jest o Fabeczce.
Teraz chcę napisać parę słów o Fabeczce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Fabeczce.
Przygotowuje książkę o Fabeczce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Fabeczce.

Wołacz:
(hej!)
FabeczkoHej Fabeczko!
Dobranoc Fabeczko!
Dziękuję Fabeczko za rozmowę!
Cześć Fabeczko!
Witaj Fabeczko!