Odmiana imienia Ewodka przez przypadki

Ewodka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ewodka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ewodki

Celownik
(komu? czemu?):Ewodce

Biernik
(kogo? co?):Ewodkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ewodką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ewodce

Wołacz
(hej!):Ewodko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EwodkaAutorem niniejszego tekstu jest Ewodka.
Na drugie imię mam Ewodka.
Moje drugie imię to właśnie Ewodka.
Dopiero do mnie dotarło, że Ewodka już tu jest.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Ewodka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EwodkiDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Ewodki.
W sobotę są urodziny Ewodki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Ewodki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Ewodki.
Przyglądałam się dłoniom Ewodki.

Celownik:
(komu? czemu?)
EwodceEwodce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Ewodce.
Ewodce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Nie wiem, co powiedzieć Ewodce.
Kto wie, może Ewodce wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
EwodkęPatrzył na Ewodkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałam na Ewodkę w wymownym geście.
Spojrzała na Ewodkę jeszcze raz.
Przed sesją zapytałam Ewodkę co lubi.
Kawę kupioną przez Ewodkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EwodkąObie z Ewodką postawiłyśmy na zmiany.
Sprzątam pokój razem z Ewodką.
Siedzieliśmy z Ewodką na ławce w parku.
Razem z Ewodką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Dwa dni temu miałam z Ewodką śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EwodceWszyscy dyskutują o Ewodce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Ewodce.
Dziś napiszę o Ewodce.
Zapraszam na film dokumentalny o Ewodce.
Przy Ewodce zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
EwodkoEwodko! Gdzie jesteś?
Cześć Ewodko!
Hej Ewodko!
Dzień dobry Ewodko!
Witaj Ewodko!