Odmiana imienia Ewelka przez przypadki

Ewelka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ewelka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ewelki

Celownik
(komu? czemu?):Ewelce

Biernik
(kogo? co?):Ewelkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ewelką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ewelce

Wołacz
(hej!):Ewelko!

Przykłady odmiany imienia Ewelka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ewelka

Dziś Ewelka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ewelka nie umie grać na gitarze.
Moje drugie imię to właśnie Ewelka.
Jak już wiecie mam na imię Ewelka.
Na drugie imię mam Ewelka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Ewelki

Muszę pochwalić pomysł Ewelki.
Zbieramy na nowy wózek dla Ewelki.
W słuchawce usłyszałam głos Ewelki.
Zostało sto dni do narodzin Ewelki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Ewelki.

Celownik (komu? czemu?): Ewelce

Ewelce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Tego Ewelce było już za wiele.
Ten nie pozostał dłużny Ewelce.
Korzysta z okazji, by wyznać Ewelce miłość.
Zerwał jabłko i podał je Ewelce.

Biernik (kogo? co?): Ewelkę

W końcu obudzili Ewelkę, żeby ich ratował.
Spoglądam na Ewelkę.
Popatrzyłam na Ewelkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Ewelkę.
Lubię Ewelkę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ewelką

Wczoraj wracamy z Ewelką od lekarza.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Ewelką.
Powinnam jednak pojechać z Ewelką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Ewelką.
Idę na spacer z Ewelką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ewelce

Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Ewelce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Ewelce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Ewelce.
Marzę o Ewelce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Ewelce.

Wołacz (hej!): Ewelko

Dobry wieczór Ewelko!
Hej Ewelko!
Dziękuję Ewelko za rozmowę!
Ewelko! Uważaj!
Ewelko! Gdzie jesteś?