Odmiana imienia Ewelinuś przez przypadki

Ewelinuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ewelinuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ewelinusia

Celownik
(komu? czemu?):Ewelinusiowi

Biernik
(kogo? co?):Ewelinusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ewelinusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ewelinusiu

Wołacz
(hej!):Ewelinusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EwelinuśJa i Ewelinuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Gdzie jest Ewelinuś?
Mam na imię Ewelinuś.
Jutro Ewelinuś wyjdzie ze szpitala.
Dziś Ewelinuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EwelinusiaRęka Ewelinusia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Ewelinusia.
Zaproszenia na urodziny Ewelinusia są gotowe.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Ewelinusia.
Przedwczoraj były urodziny Ewelinusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
EwelinusiowiNie wiem, co powiedzieć Ewelinusiowi.
Opowiadam Ewelinusiowi o swoich zainteresowaniach.
Ewelinusiowi oczy błyszczą.
Mam nadzieję, że Ewelinusiowi również się podoba.
Napisałem wiersz dzięki Ewelinusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
EwelinusiaOdprowadziłam Ewelinusia do wyjścia.
Spojrzałam na Ewelinusia jak dopisuje kolejne literki.
Pożegnali w końcu Ewelinusia i wyszli razem.
Ewelinusia znalazłam w recepcji hotelu.
Patrzył na Ewelinusia z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EwelinusiemJadę z Ewelinusiem na dyskotekę.
Siedzieliśmy z Ewelinusiem przy basenie.
Razem z Ewelinusiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Zostaliśmy z Ewelinusiem w salonie sami.
Oboje z Ewelinusiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EwelinusiuKiedyś chciałam napisać o Ewelinusiu.
Czasami myślę sobie o Ewelinusiu.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Ewelinusiu.
Pamiętajmy o Ewelinusiu i jej rodzinie.
Mówimy tu oczywiście o Ewelinusiu.

Wołacz:
(hej!)
EwelinusiuDobranoc Ewelinusiu!
Cześć Ewelinusiu!
Gdzie jesteś Ewelinusiu!?
Hej Ewelinusiu!
Witaj Ewelinusiu!