Odmiana imienia Eweleczka przez przypadki

Eweleczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eweleczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eweleczki

Celownik
(komu? czemu?):Eweleczce

Biernik
(kogo? co?):Eweleczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eweleczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eweleczce

Wołacz
(hej!):Eweleczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EweleczkaEweleczka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Gdzie jest Eweleczka?
W domu Eweleczka często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Eweleczka.
Autorem artykułu jest Eweleczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EweleczkiRozalia podeszła do Eweleczki.
Tata Eweleczki poszedł otworzyć drzwi.
Wysyłam list do Eweleczki.
Póki co dodaję zdjęcia Eweleczki z wakacji.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Eweleczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
EweleczceZostawiam Eweleczce karteczkę i już mnie nie ma.
Od początku próbujemy pomóc Eweleczce.
Eweleczce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Chciałam szybko pochwalić się Eweleczce.
Kupiłem Eweleczce magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
EweleczkęPopatrzyłam na Eweleczkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzałam na Eweleczkę.
Patrzę na Eweleczkę i nic nie rozumiem.
Podchodzi, całuje Eweleczkę i idzie do wyjścia.
Postaram się namówić Eweleczkę na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EweleczkąPowinnam jednak pojechać z Eweleczką.
Sprzątam pokój z Eweleczką.
Kasia z Eweleczką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Oboje z Eweleczką wybuchliśmy śmiechem.
Pracuję razem z Eweleczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EweleczceW powrotnej drodze myślał o Eweleczce.
Powiedz mi, co myślisz o Eweleczce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Eweleczce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Eweleczce.
To jest pieśń o Eweleczce.

Wołacz:
(hej!)
EweleczkoDzień dobry Eweleczko!
Gdzie jesteś Eweleczko!?
Eweleczko! Wróć do mnie!
Eweleczko! Uważaj!
Hej Eweleczko!