Odmiana imienia Ewarystuś przez przypadki

Ewarystuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ewarystuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ewarystusia

Celownik
(komu? czemu?):Ewarystusiowi

Biernik
(kogo? co?):Ewarystusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ewarystusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ewarystusiu

Wołacz
(hej!):Ewarystusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EwarystuśDobrze, że Ewarystuś grzecznie śpi.
Ewarystuś tego nie widzi.
Mam na imię Ewarystuś.
W domu Ewarystuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Ewarystuś ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EwarystusiaZostało sto dni do narodzin Ewarystusia.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Ewarystusia.
Jestem mamą Ewarystusia i jeszcze trojga innych dzieci.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Ewarystusia.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Ewarystusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
EwarystusiowiKorzysta z okazji, by wyznać Ewarystusiowi miłość.
Opowiedziałam Ewarystusiowi o przykrości która mnie spotkała.
Rozalia z troską przyglądała się Ewarystusiowi.
Co tej Ewarystusiowi po głowie chodzi?
Powiedz wszystkim i Ewarystusiowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
EwarystusiaObserwuję Ewarystusia bardzo uważnie.
Spojrzałem znacząco na Ewarystusia.
Widziałem dzisiaj Ewarystusia z mojej klasy.
Przed wejściem spotkaliśmy Ewarystusia.
Widzę Ewarystusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EwarystusiemJadę na wycieczkę razem z Ewarystusiem.
Śpiewam z Ewarystusiem.
Wymyśliłam z Ewarystusiem nową zabawę.
Razem z Ewarystusiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wieczorem z Ewarystusiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EwarystusiuZastanawiał się dlaczego wspomniał o Ewarystusiu.
A o Ewarystusiu to i słowa rzec nie umiał.
Kiedyś tam chciałam napisać o Ewarystusiu.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Ewarystusiu.
Marzę o Ewarystusiu.

Wołacz:
(hej!)
EwarystusiuEwarystusiu! Gdzie jesteś?
Cześć Ewarystusiu!
Ewarystusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Ewarystusiu!
Gdzie jesteś Ewarystusiu!?