Odmiana imienia Euzeczka przez przypadki

Euzeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Euzeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Euzeczki

Celownik
(komu? czemu?):Euzeczce

Biernik
(kogo? co?):Euzeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Euzeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Euzeczce

Wołacz
(hej!):Euzeczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EuzeczkaAutorem artykułu jest Euzeczka.
Euzeczka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Euzeczka wraca do domu.
Ja i Euzeczka nie wiedziałyśmy, co robić.
Za chwilę wróci Euzeczka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EuzeczkiDziadek Euzeczki w tym czasie miał chorą rękę.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Euzeczki.
Zbieramy na nowy wózek dla Euzeczki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Euzeczki.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Euzeczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
EuzeczceKorzysta z okazji, by wyznać Euzeczce miłość.
Nie wiem, co powiedzieć Euzeczce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Euzeczce coś się stało.
Napisałem wiersz dzięki Euzeczce.
Opowiedziałam Euzeczce o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
EuzeczkęNa Euzeczkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Euzeczkę.
Popatrzyłam na Euzeczkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzał na Euzeczkę i uśmiechnął się.
Obserwuję Euzeczkę bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EuzeczkąJa z Euzeczką chcemy się przebrać za wampiry.
Pracuję z Euzeczką.
Powinnam jednak pojechać z Euzeczką.
Rozmawiam z Euzeczką.
Jadę na wycieczkę razem z Euzeczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EuzeczceNiestety, nie umiała zapomnieć o Euzeczce.
Wspominam o Euzeczce.
Czasami myślę sobie o Euzeczce.
Piszę o Euzeczce.
Przygotowuje książkę o Euzeczce.

Wołacz:
(hej!)
EuzeczkoDobry wieczór Euzeczko!
Dzień dobry Euzeczko!
Euzeczko! Gdzie jesteś?
Euzeczko! Uważaj!
Hej Euzeczko!