Odmiana imienia Euzebuś przez przypadki

Euzebuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Euzebuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Euzebusia

Celownik
(komu? czemu?):Euzebusiowi

Biernik
(kogo? co?):Euzebusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Euzebusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Euzebusiu

Wołacz
(hej!):Euzebusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EuzebuśPierwszą osobą którą zobaczyłem była Euzebuś.
Jak już wiecie mam na imię Euzebuś.
Euzebuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Euzebuś.
Euzebuś nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EuzebusiaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Euzebusia.
Postanowiłam zadzwonić do Euzebusia i chłopaków.
Przez cały dzień czułam wzrok Euzebusia na sobie.
Dziadek Euzebusia w tym czasie miał chorą rękę.
Rozalia podeszła do Euzebusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
EuzebusiowiDzięki Euzebusiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Proszę Euzebusiowi nie dokuczać!
Zerwał jabłko i podał je Euzebusiowi.
Musiałam się zwierzyć Euzebusiowi.
Ten nie pozostał dłużny Euzebusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
EuzebusiaPrzed wejściem spotkaliśmy Euzebusia.
Spojrzałem znacząco na Euzebusia.
Przyniesiona przez Euzebusia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Lubię Euzebusia.
O jego personalia miałam spytać Euzebusia prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EuzebusiemRazem z Euzebusiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Śpiewam z Euzebusiem.
Razem z Euzebusiem zrobiłyśmy obiad.
Idę na spacer z Euzebusiem.
Ja z Euzebusiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EuzebusiuNa naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Euzebusiu.
Dobrze, że wspomniałeś o Euzebusiu.
Rozmawiam o Euzebusiu.
A o Euzebusiu to i słowa rzec nie umiał.
Dziś napiszę o Euzebusiu.

Wołacz:
(hej!)
EuzebusiuDzień dobry Euzebusiu!
Hej Euzebusiu!
Euzebusiu! Uważaj!
Euzebusiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Euzebusiu!