Odmiana imienia Euzebeczka przez przypadki

Euzebeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Euzebeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Euzebeczki

Celownik
(komu? czemu?):Euzebeczce

Biernik
(kogo? co?):Euzebeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Euzebeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Euzebeczce

Wołacz
(hej!):Euzebeczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EuzebeczkaAutorem artykułu jest Euzebeczka.
Autorem niniejszego tekstu jest Euzebeczka.
Euzebeczka ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Euzebeczka zostaje z nami.
Euzebeczka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EuzebeczkiZbieramy na nowy wózek dla Euzebeczki.
Postanowiłam zadzwonić do Euzebeczki.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Euzebeczki słychać.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Euzebeczki.
Nie ma Euzebeczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
EuzebeczceDopiero teraz zrozumiałem, że Euzebeczce coś się stało.
Kto wie, może Euzebeczce wyjdzie do na dobre.
Dzięki Euzebeczce mamy kolejny artykuł po polsku.
Dzięki Euzebeczce święta nabrały nowego wymiaru.
Zszedłem z drogi Euzebeczce i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
EuzebeczkęNieśmiało gładzi Euzebeczkę po włosach.
Chwyciła Euzebeczkę za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Euzebeczkę.
Spojrzałem znacząco na Euzebeczkę.
Sierżant wpatrywał się w Euzebeczkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EuzebeczkąJa z Euzebeczką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Euzebeczką.
Sprzątam pokój z Euzebeczką.
Śpiewam z Euzebeczką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Euzebeczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EuzebeczceMyślę o Euzebeczce.
To jest pieśń o Euzebeczce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Euzebeczce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Euzebeczce.
Kto dziś pamięta o Euzebeczce.

Wołacz:
(hej!)
EuzebeczkoEuzebeczko! Uważaj!
Euzebeczko! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Euzebeczko!
Witaj Euzebeczko!
Dobry wieczór Euzebeczko!