Odmiana imienia Eustazyś przez przypadki

Eustazyś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eustazyś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eustazysia

Celownik
(komu? czemu?):Eustazysiowi

Biernik
(kogo? co?):Eustazysia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eustazysiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eustazysiu

Wołacz
(hej!):Eustazysiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EustazyśJeśli jednak przegrasz, Eustazyś zostaje z nami.
Eustazyś nie umie grać na gitarze.
Za chwilę wróci Eustazyś z lasu.
Autorem niniejszego tekstu jest Eustazyś.
Ja i Eustazyś nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EustazysiaRozalia podeszła do Eustazysia.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Eustazysia.
Rodzina Eustazysia wyprowadziła się.
Tym razem prezentujemy wystawę Eustazysia.
Najbardziej polubiłam ojca Eustazysia.

Celownik:
(komu? czemu?)
EustazysiowiOpowiadam Eustazysiowi o swoich zainteresowaniach.
Dzięki Eustazysiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Ja na pewno przekaże swój procent Eustazysiowi.
Proszę Eustazysiowi nie dokuczać!
Eustazysiowi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
EustazysiaEustazysia znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałem znacząco na Eustazysia.
Widziałem dzisiaj Eustazysia z mojej klasy.
Popatrzyłam na Eustazysia przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przed wejściem spotkaliśmy Eustazysia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EustazysiemZostaliśmy z Eustazysiem w salonie sami.
Śpiewam z Eustazysiem.
Wymyśliłam z Eustazysiem nową zabawę.
Powinnam jednak pojechać z Eustazysiem.
Razem z Eustazysiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EustazysiuPamiętajmy o Eustazysiu i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Piszę o Eustazysiu.
Mamrotał coś o Eustazysiu, gdy podtrzymywał się ściany.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Eustazysiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Eustazysiu.

Wołacz:
(hej!)
EustazysiuEustazysiu! Uważaj!
Eustazysiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Eustazysiu!
Cześć Eustazysiu!
Gdzie jesteś Eustazysiu!?