Odmiana imienia Eustaszek przez przypadki

Eustaszek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eustaszek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eustaszka

Celownik
(komu? czemu?):Eustaszkowi

Biernik
(kogo? co?):Eustaszka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eustaszkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eustaszku

Wołacz
(hej!):Eustaszku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EustaszekMam na imię Eustaszek.
W domu Eustaszek często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Eustaszek.
Ja i Eustaszek nie wiedziałyśmy, co robić.
Eustaszek ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EustaszkaNa korytarzu blisko pokoju Eustaszka stało kilka osób.
Od razu zobaczyła ich mama Eustaszka.
Najbardziej polubiłam ojca Eustaszka.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Eustaszka.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Eustaszka.

Celownik:
(komu? czemu?)
EustaszkowiEustaszkowi oczy błyszczą.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Eustaszkowi.
Tego Eustaszkowi było już za wiele.
Przyglądam się Eustaszkowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Eustaszkowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
EustaszkaObserwuję Eustaszka bardzo uważnie.
Postaram się namówić Eustaszka na spacer.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Eustaszka.
Eustaszka zaczęło to nieco irytować.
Patrzył na Eustaszka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EustaszkiemJadę na wycieczkę razem z Eustaszkiem.
Pracuję razem z Eustaszkiem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Eustaszkiem.
Zginął w pojedynku z Eustaszkiem.
Obie z Eustaszkiem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EustaszkuZapraszam na film dokumentalny o Eustaszku.
Dziś napiszę o Eustaszku.
Powoli spełniam swoje marzenia o Eustaszku.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Eustaszku.
A przecież nikt inaczej o Eustaszku nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
EustaszkuWitaj Eustaszku!
Dzień dobry Eustaszku!
Hej Eustaszku!
Gdzie jesteś Eustaszku!?
Eustaszku! Wróć do mnie!