Odmiana imienia Eustaś przez przypadki

Eustaś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eustaś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eustasia

Celownik
(komu? czemu?):Eustasiowi

Biernik
(kogo? co?):Eustasia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eustasiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eustasiu

Wołacz
(hej!):Eustasiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EustaśMa na imię Eustaś.
Dopiero do mnie dotarło, że Eustaś już tu jest.
Dla mnie było już jasne, ze Eustaś umiera.
Eustaś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem niniejszego tekstu jest Eustaś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EustasiaPóki co dodaję zdjęcia Eustasia z wakacji.
Najbardziej polubiłam ojca Eustasia.
Specjalnością Eustasia jest jazda na koniu.
Rodzina Eustasia wyprowadziła się.
Muszę pochwalić pomysł Eustasia.

Celownik:
(komu? czemu?)
EustasiowiEustasiowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Oddaję Eustasiowi list.
Zszedłem z drogi Eustasiowi i usiadłem w fotelu.
Dzięki Eustasiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Eustasiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
EustasiaDoprowadził tym Eustasia do stanu bliskiego apopleksji.
Czekałam na Eustasia w kawiarni.
Patrzył na Eustasia z pełnym zgrozy podziwem.
Patrzył na Eustasia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzała na Eustasia jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EustasiemByliśmy z Eustasiem na jarmarku.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Eustasiem na krytym basenie.
Oboje z Eustasiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Obie z Eustasiem postawiłyśmy na zmiany.
Siedzieliśmy z Eustasiem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EustasiuNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Eustasiu.
Więcej o Eustasiu znajdziecie na naszej stronie.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Eustasiu.
Przygotowuje książkę o Eustasiu.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Eustasiu.

Wołacz:
(hej!)
EustasiuGdzie jesteś Eustasiu!?
Eustasiu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Eustasiu!
Witaj Eustasiu!
Eustasiu! Uważaj!