Odmiana imienia Eulunia przez przypadki

Eulunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eulunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Euluni

Celownik
(komu? czemu?):Euluni

Biernik
(kogo? co?):Eulunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eulunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Euluni

Wołacz
(hej!):Euluniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EuluniaEulunia chce pójść ze mną na spacer.
Autorem artykułu jest Eulunia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Eulunia.
Autorem niniejszego tekstu jest Eulunia.
Jeśli jednak przegrasz, Eulunia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EuluniPożyczę od Euluni samochód i możemy jechać.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Euluni.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Euluni.
Muszę pochwalić pomysł Euluni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Euluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
EuluniKto wie, może Euluni wyjdzie do na dobre.
Zaproponowałem Euluni dwa tematy.
Ja na pewno przekaże swój procent Euluni.
Korzysta z okazji, by wyznać Euluni miłość.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Euluni coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
EulunięWidziałem dzisiaj Eulunię z mojej klasy.
Sierżant wpatrywał się w Eulunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przed sesją zapytałam Eulunię co lubi.
Zdjęcie przesłane przez Eulunię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Eulunię bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EuluniąWymyśliłam z Eulunią nową zabawę.
Refleksyjnie po spotkaniu z Eulunią.
Razem z Eulunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zostanę tu tylko z Eulunią i chłopakami.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Eulunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EuluniWarto także pomyśleć chwilę o Euluni.
Śpiewam o Euluni.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Euluni.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Euluni.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Euluni.

Wołacz:
(hej!)
EuluniuDzień dobry Euluniu!
Euluniu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Euluniu!?
Dobranoc Euluniu!
Dobry wieczór Euluniu!