Odmiana imienia Eulalka przez przypadki

Eulalka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eulalka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eulalki

Celownik
(komu? czemu?):Eulalce

Biernik
(kogo? co?):Eulalkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eulalką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eulalce

Wołacz
(hej!):Eulalko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EulalkaEulalka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Eulalka umiera.
Ma na imię Eulalka.
Autorem artykułu jest Eulalka.
Co robi Eulalka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EulalkiNie mogę się otrząsnąć po odejściu Eulalki.
Od razu zobaczyła ich mama Eulalki.
Postawa Eulalki była zupełnie inna.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Eulalki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Eulalki.

Celownik:
(komu? czemu?)
EulalceKupiłem Eulalce magnes na lodówkę.
Musiałam się zwierzyć Eulalce.
Kto wie, może Eulalce wyjdzie do na dobre.
Zerwał jabłko i podał je Eulalce.
Opowiadam Eulalce o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
EulalkęPopatrzyłam na Eulalkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Na Eulalkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzałam na Eulalkę jak dopisuje kolejne literki.
Podchodzi, całuje Eulalkę i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Eulalkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EulalkąPowinnam jednak pojechać z Eulalką.
Ja z Eulalką chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Eulalką przy basenie.
Oboje z Eulalką wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój z Eulalką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EulalceZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Eulalce.
Powiedz mi, co myślisz o Eulalce.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Eulalce.
Chciałbym być teraz przy Eulalce.
Dzisiaj chciałam napisać o Eulalce.

Wołacz:
(hej!)
EulalkoDziękuję Eulalko za rozmowę!
Dzień dobry Eulalko!
Dobranoc Eulalko!
Hej Eulalko!
Cześć Eulalko!