Odmiana imienia Eugeneczka przez przypadki

Eugeneczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eugeneczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eugeneczki

Celownik
(komu? czemu?):Eugeneczce

Biernik
(kogo? co?):Eugeneczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eugeneczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eugeneczce

Wołacz
(hej!):Eugeneczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EugeneczkaEugeneczka wraca do domu.
Ja i Eugeneczka nie wiedziałyśmy, co robić.
Jeśli jednak przegrasz, Eugeneczka zostaje z nami.
Dobrze, że Eugeneczka grzecznie śpi.
Moje drugie imię to właśnie Eugeneczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EugeneczkiTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Eugeneczki.
Postawa Eugeneczki była zupełnie inna.
Wysyłam list do Eugeneczki.
Zostało sto dni do narodzin Eugeneczki.
Ręka Eugeneczki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
EugeneczceTen nie pozostał dłużny Eugeneczce.
Opowiadam Eugeneczce o swoich zainteresowaniach.
Mam nadzieję, że Eugeneczce również się podoba.
Powiedz wszystkim i Eugeneczce, że nic mi nie jest.
Napisałem wiersz dzięki Eugeneczce.

Biernik:
(kogo? co?)
EugeneczkęSpojrzałam na Eugeneczkę.
Spoglądam na Eugeneczkę.
W końcu obudzili Eugeneczkę, żeby ich ratował.
Oszołomienie spadło teraz na Eugeneczkę i na moment odebrało mu wigor.
W Eugeneczkę nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EugeneczkąSprzątam pokój z Eugeneczką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Eugeneczką.
Wczoraj wracamy z Eugeneczką od lekarza.
Karolina miała się spotkać z Eugeneczką przed szkołą.
Weekend spędzony z Eugeneczką był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EugeneczcePamiętam o Eugeneczce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Eugeneczce.
Wczoraj wspomniałam o Eugeneczce z moim tatą.
W powrotnej drodze myślał o Eugeneczce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Eugeneczce.

Wołacz:
(hej!)
EugeneczkoEugeneczko! Gdzie jesteś?
Eugeneczko! Uważaj!
Hej Eugeneczko!
Dziękuję Eugeneczko za rozmowę!
Dobranoc Eugeneczko!