Odmiana imienia Eufemiusz przez przypadki

Eufemiusz imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eufemiusz

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eufemiusza

Celownik
(komu? czemu?):Eufemiuszowi

Biernik
(kogo? co?):Eufemiusza

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eufemiuszem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eufemiuszu

Wołacz
(hej!):Eufemiuszu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EufemiuszEufemiusz chce pójść ze mną na spacer.
Eufemiusz wraca do domu.
Mam na imię Eufemiusz.
Gdzie jest Eufemiusz?
Jutro Eufemiusz wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EufemiuszaPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Eufemiusza.
Zostało sto dni do narodzin Eufemiusza.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Eufemiusza.
W domu babci Eufemiusza od zawsze stał stary zegar.
Nie lubię Eufemiusza.

Celownik:
(komu? czemu?)
EufemiuszowiEufemiuszowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Co tej Eufemiuszowi po głowie chodzi?
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Eufemiuszowi.
Eufemiuszowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Napisałem wiersz dzięki Eufemiuszowi.

Biernik:
(kogo? co?)
EufemiuszaSpojrzałam na Eufemiusza w wymownym geście.
Doprowadził tym Eufemiusza do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzał na Eufemiusza z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Eufemiusza jak dopisuje kolejne literki.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Eufemiusza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EufemiuszemSprzątam pokój razem z Eufemiuszem.
Byliśmy z Eufemiuszem na jarmarku.
Siedzieliśmy z Eufemiuszem na kanapie.
Siedzieliśmy z Eufemiuszem przy basenie.
Przez chwilę oboje z Eufemiuszem patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EufemiuszuMyślał o Eufemiuszu i o swoim życiu.
Przy Eufemiuszu zapomniałem o wszystkim.
Kiedyś chciałam napisać o Eufemiuszu.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Eufemiuszu.
No a teraz trochę więcej o Eufemiuszu.

Wołacz:
(hej!)
EufemiuszuWitaj Eufemiuszu!
Dzień dobry Eufemiuszu!
Eufemiuszu! Uważaj!
Eufemiuszu! Wróć do mnie!
Dziękuję Eufemiuszu za rozmowę!