Odmiana imienia Eufemcia przez przypadki

Eufemcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eufemcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eufemci

Celownik
(komu? czemu?):Eufemci

Biernik
(kogo? co?):Eufemcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eufemcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eufemci

Wołacz
(hej!):Eufemciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EufemciaJa i Eufemcia nie wiedziałyśmy, co robić.
Eufemcia ma katar i źle się czuje.
Ma na imię Eufemcia.
Mam na imię Eufemcia.
Dobrze, że Eufemcia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EufemciProsimy o pomoc dla Eufemci.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Eufemci.
Eufemci siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Tata Eufemci opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Rodzina Eufemci wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
EufemciDzięki Eufemci mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Eufemci oczy błyszczą.
Od początku próbujemy pomóc Eufemci.
Musiałam się zwierzyć Eufemci.
Mama przyznała rację Eufemci.

Biernik:
(kogo? co?)
EufemcięPodchodzi, całuje Eufemcię i idzie do wyjścia.
Spojrzał na Eufemcię i uśmiechnął się.
Przeprosiłam Eufemcię i poszłam dalej.
Chwyciła Eufemcię za rękaw płaszcza.
Spoglądam na Eufemcię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EufemciąOboje z Eufemcią wybuchliśmy śmiechem.
Rozmawiam z Eufemcią.
Razem z Eufemcią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Eufemcią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Eufemcią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EufemciDyskutuję o Eufemci.
Nie wspomniałem na początku o Eufemci.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Eufemci.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Eufemci.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Eufemci.

Wołacz:
(hej!)
EufemciuDobry wieczór Eufemciu!
Eufemciu! Wróć do mnie!
Hej Eufemciu!
Eufemciu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Eufemciu!