Odmiana imienia Erwinka przez przypadki

Erwinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Erwinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Erwinki

Celownik
(komu? czemu?):Erwince

Biernik
(kogo? co?):Erwinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Erwinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Erwince

Wołacz
(hej!):Erwinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ErwinkaDopiero do mnie dotarło, że Erwinka już tu jest.
Ja i Erwinka nie wiedziałyśmy, co robić.
Erwinka nie umie śpiewać.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Erwinka.
Na drugie imię mam Erwinka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ErwinkiNie lubię Erwinki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Erwinki.
Tym razem prezentujemy wystawę Erwinki.
Rodzina Erwinki zginęła w wypadku samochodowym.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Erwinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ErwinceDzięki Erwince mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Coś muszę Erwince powiedzieć, stoi i czeka.
Erwince przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Erwince mamy kolejny artykuł po polsku.
Nie wiem, co powiedzieć Erwince.

Biernik:
(kogo? co?)
ErwinkęŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Erwinkę bardzo przyjaźnie.
Spojrzałam na Erwinkę.
Widzę Erwinkę.
Podchodzi, całuje Erwinkę i idzie do wyjścia.
Patrzył na Erwinkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ErwinkąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Erwinką.
Sprzątam pokój z Erwinką.
Wieczorem z Erwinką znowu idziemy na spacer.
Oboje z Erwinką wybuchliśmy śmiechem.
Obie z Erwinką postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ErwinceKilka słów od autora materiału o Erwince.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Erwince.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Erwince.
Na pewno słyszałyście o Erwince.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Erwince.

Wołacz:
(hej!)
ErwinkoWitaj Erwinko!
Dobry wieczór Erwinko!
Cześć Erwinko!
Hej Erwinko!
Erwinko! Uważaj!