Odmiana imienia Ernestka przez przypadki

Ernestka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ernestka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ernestki

Celownik
(komu? czemu?):Ernestce

Biernik
(kogo? co?):Ernestkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ernestką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ernestce

Wołacz
(hej!):Ernestko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ErnestkaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Ernestka.
Ernestka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Co robi Ernestka?
Jeśli jednak przegrasz, Ernestka zostaje z nami.
Ma na imię Ernestka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ErnestkiProsimy o pomoc dla Ernestki.
Zaproszenia na urodziny Ernestki są gotowe.
Zostało sto dni do narodzin Ernestki.
Postanowiłam zadzwonić do Ernestki.
Tymczasem zauważyłam wpis Ernestki kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
ErnestceSłoik z kawą wyleciał Ernestce z rąk.
Oddaję Ernestce list.
Mama przyznała rację Ernestce.
Napisałem wiersz dzięki Ernestce.
Chciałam szybko pochwalić się Ernestce.

Biernik:
(kogo? co?)
ErnestkęKawę kupioną przez Ernestkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
W Ernestkę nagle coś wstąpiło.
Czekałam na Ernestkę w kawiarni.
Patrzę na Ernestkę i nic nie rozumiem.
Na Ernestkę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ErnestkąDwa dni temu miałam z Ernestką śmieszną przygodę.
Weekend spędzony z Ernestką był przesympatyczny.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Ernestką na krytym basenie.
Kasia z Ernestką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ja z Ernestką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ErnestceWspominam o Ernestce.
Chciałbym być teraz przy Ernestce.
Piszę o Ernestce.
Pamiętajmy o Ernestce i jej rodzinie.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Ernestce.

Wołacz:
(hej!)
ErnestkoDzień dobry Ernestko!
Cześć Ernestko!
Ernestko! Wróć do mnie!
Ernestko! Gdzie jesteś?
Hej Ernestko!