Odmiana imienia Ernesteczka przez przypadki

Ernesteczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ernesteczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ernesteczki

Celownik
(komu? czemu?):Ernesteczce

Biernik
(kogo? co?):Ernesteczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ernesteczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ernesteczce

Wołacz
(hej!):Ernesteczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ErnesteczkaW domu Ernesteczka często urządza rodzicom pokazy mody.
Za chwilę wróci Ernesteczka z lasu.
Mam na imię Ernesteczka.
Ernesteczka wraca do domu.
Ma na imię Ernesteczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ErnesteczkiPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Ernesteczki.
Zaproszenia na urodziny Ernesteczki są gotowe.
Rodzina Ernesteczki zginęła w wypadku samochodowym.
Tata Ernesteczki poszedł otworzyć drzwi.
Serce Ernesteczki stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
ErnesteczceErnesteczce oczy błyszczą.
Ten nie pozostał dłużny Ernesteczce.
Rozalia z troską przyglądała się Ernesteczce.
Chciałam szybko pochwalić się Ernesteczce.
Coś muszę Ernesteczce powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
ErnesteczkęNa Ernesteczkę spłynęła niewymowna ulga.
Postaram się namówić Ernesteczkę na spacer.
Ernesteczkę znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzał na Ernesteczkę i uśmiechnął się.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Ernesteczkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ErnesteczkąJa z Ernesteczką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Pracuję razem z Ernesteczką.
Zostaliśmy z Ernesteczką w salonie sami.
Rozmawiam z Ernesteczką.
Przez chwilę oboje z Ernesteczką patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ErnesteczceŚpiewam o Ernesteczce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Ernesteczce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Ernesteczce.
Wszyscy dyskutują o Ernesteczce.
Czasami myślę sobie o Ernesteczce.

Wołacz:
(hej!)
ErnesteczkoDobry wieczór Ernesteczko!
Ernesteczko! Uważaj!
Dobranoc Ernesteczko!
Dziękuję Ernesteczko za rozmowę!
Hej Ernesteczko!