Odmiana imienia Erneścik przez przypadki

Erneścik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Erneścik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Erneścika

Celownik
(komu? czemu?):Erneścikowi

Biernik
(kogo? co?):Erneścika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Erneścikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Erneściku

Wołacz
(hej!):Erneściku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ErneścikDziś dowiedziałam się, że ma na imię Erneścik.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Erneścik.
Jak już wiecie mam na imię Erneścik.
Erneścik chce pójść ze mną na spacer.
Erneścik nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ErneścikaW słuchawce usłyszałam głos Erneścika.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Erneścika.
Wysyłam list do Erneścika.
Serce Erneścika stanęło na moment.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Erneścika.

Celownik:
(komu? czemu?)
ErneścikowiDzięki Erneścikowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Erneścikowi coś się stało.
Korzysta z okazji, by wyznać Erneścikowi miłość.
Zaproponowałem Erneścikowi dwa tematy.
Powiedz wszystkim i Erneścikowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
ErneścikaKacper patrzył na Erneścika ze zdumieniem.
Patrzył na Erneścika wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Postaram się namówić Erneścika na spacer.
Spojrzała na Erneścika jeszcze raz.
Spojrzał na Erneścika i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ErneścikiemDorota spotkała się z Erneścikiem.
Obie z Erneścikiem postawiłyśmy na zmiany.
Pracuję razem z Erneścikiem.
Siedzieliśmy z Erneścikiem na ławce w parku.
Rozmawiam z Erneścikiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ErneścikuDziś napiszę o Erneściku.
A przecież nikt inaczej o Erneściku nie pisał.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Erneściku.
A o Erneściku to i słowa rzec nie umiał.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Erneściku.

Wołacz:
(hej!)
ErneścikuDobranoc Erneściku!
Witaj Erneściku!
Erneściku! Uważaj!
Cześć Erneściku!
Dobry wieczór Erneściku!