Odmiana imienia Ermegardka przez przypadki

Ermegardka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ermegardka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ermegardki

Celownik
(komu? czemu?):Ermegardce

Biernik
(kogo? co?):Ermegardkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ermegardką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ermegardce

Wołacz
(hej!):Ermegardko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ErmegardkaNa drugie imię mam Ermegardka.
Ermegardka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jutro Ermegardka wyjdzie ze szpitala.
Ermegardka nie umie grać na gitarze.
Ermegardka nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ErmegardkiZobaczyłam uśmiechniętą twarz Ermegardki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Ermegardki.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Ermegardki.
Tata Ermegardki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Ermegardki słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
ErmegardceZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Ermegardce.
Daję Ermegardce, to co najlepsze we mnie.
Ten nie pozostał dłużny Ermegardce.
Powiedz wszystkim i Ermegardce, że nic mi nie jest.
Nie wiem, co powiedzieć Ermegardce.

Biernik:
(kogo? co?)
ErmegardkęPostaram się namówić Ermegardkę na spacer.
Ermegardkę znalazłam w recepcji hotelu.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Ermegardkę.
Spojrzał na Ermegardkę z zaciekawieniem.
Patrzę na Ermegardkę i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ErmegardkąPracuję razem z Ermegardką.
Zostaliśmy z Ermegardką w salonie sami.
Pracuję z Ermegardką.
Siedzieliśmy z Ermegardką na kanapie.
Kasia z Ermegardką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ErmegardceMuszę Ci powiedzieć prawdę o Ermegardce.
Myślał o Ermegardce i o swoim życiu.
Teraz chcę napisać parę słów o Ermegardce.
No a teraz trochę więcej o Ermegardce.
Warto także pomyśleć chwilę o Ermegardce.

Wołacz:
(hej!)
ErmegardkoDzień dobry Ermegardko!
Dobry wieczór Ermegardko!
Ermegardko! Wróć do mnie!
Witaj Ermegardko!
Ermegardko! Gdzie jesteś?