Odmiana imienia Erazmiś przez przypadki

Erazmiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Erazmiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Erazmisia

Celownik
(komu? czemu?):Erazmisiowi

Biernik
(kogo? co?):Erazmisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Erazmisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Erazmisiu

Wołacz
(hej!):Erazmisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ErazmiśDobrze, że Erazmiś grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Erazmiś umiera.
Erazmiś nie umie śpiewać.
Za chwilę wróci Erazmiś z lasu.
Erazmiś chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ErazmisiaTata Erazmisia sam opatrzył mi nogę.
Przedwczoraj były urodziny Erazmisia.
Dla Erazmisia ten pies jest naprawdę bezcenny.
Przed domem Erazmisia zauważyłem wózek z dzieckiem.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Erazmisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
ErazmisiowiDzięki Erazmisiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zerwał jabłko i podał je Erazmisiowi.
Rozalia z troską przyglądała się Erazmisiowi.
Coś muszę Erazmisiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Dzięki Erazmisiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
ErazmisiaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Erazmisia.
Pożegnali w końcu Erazmisia i wyszli razem.
Lubię Erazmisia.
Spotkałam Erazmisia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Patrzył na Erazmisia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ErazmisiemPrzez chwilę oboje z Erazmisiem patrzyli na siebie.
Razem z Erazmisiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Idę na spacer z Erazmisiem.
Tym razem korespondowałam z Erazmisiem.
Obie z Erazmisiem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ErazmisiuPiszę o Erazmisiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Erazmisiu.
Artykuł o Erazmisiu wywołał burzę w mediach.
Dobrze, że wspomniałeś o Erazmisiu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Erazmisiu.

Wołacz:
(hej!)
ErazmisiuErazmisiu! Wróć do mnie!
Erazmisiu! Uważaj!
Witaj Erazmisiu!
Dziękuję Erazmisiu za rozmowę!
Dzień dobry Erazmisiu!