Odmiana imienia Epifanunia przez przypadki

Epifanunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Epifanunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Epifanuni

Celownik
(komu? czemu?):Epifanuni

Biernik
(kogo? co?):Epifanunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Epifanunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Epifanuni

Wołacz
(hej!):Epifanuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EpifanuniaMoje drugie imię to właśnie Epifanunia.
Epifanunia wraca do domu.
Epifanunia nie umie grać na gitarze.
Jak już wiecie mam na imię Epifanunia.
Epifanunia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EpifanuniRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Epifanuni.
W domu babci Epifanuni od zawsze stał stary zegar.
W słuchawce usłyszałam głos Epifanuni.
Nie ma Epifanuni.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Epifanuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
EpifanuniEpifanuni oczy błyszczą.
Mam nadzieję, że Epifanuni również się podoba.
Oddaję Epifanuni list.
Zszedłem z drogi Epifanuni i usiadłem w fotelu.
Proszę Epifanuni nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
EpifanunięO jego personalia miałam spytać Epifanunię prywatnie.
Spojrzałam na Epifanunię jak dopisuje kolejne literki.
Nieśmiało gładzi Epifanunię po włosach.
Zdjęcie przesłane przez Epifanunię.
Czekałam na Epifanunię w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EpifanuniąJa z Epifanunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Siedzieliśmy z Epifanunią przy basenie.
Ja z Epifanunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zostanę tu tylko z Epifanunią i chłopakami.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Epifanunią na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EpifanuniDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Epifanuni.
Przez chwilę pomyślałam o Epifanuni.
Myślę o Epifanuni.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Epifanuni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Epifanuni.

Wołacz:
(hej!)
EpifanuniuDzień dobry Epifanuniu!
Dobry wieczór Epifanuniu!
Epifanuniu! Uważaj!
Epifanuniu! Gdzie jesteś?
Cześć Epifanuniu!