Odmiana imienia Epifanka przez przypadki

Epifanka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Epifanka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Epifanki

Celownik
(komu? czemu?):Epifance

Biernik
(kogo? co?):Epifankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Epifanką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Epifance

Wołacz
(hej!):Epifanko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EpifankaJutro Epifanka wyjdzie ze szpitala.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Epifanka.
Co robi Epifanka?
Epifanka tego nie widzi.
Na drugie imię mam Epifanka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EpifankiTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Epifanki.
Wysyłam list do Epifanki.
Rodzina Epifanki wyprowadziła się.
Piszę list do Epifanki.
Postawa Epifanki była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
EpifanceNie wiem, co powiedzieć Epifance.
Zerwał jabłko i podał je Epifance.
Powiedz wszystkim i Epifance, że nic mi nie jest.
Tego Epifance było już za wiele.
Ten nie pozostał dłużny Epifance.

Biernik:
(kogo? co?)
EpifankęŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Epifankę bardzo przyjaźnie.
Pożegnali w końcu Epifankę i wyszli razem.
Patrzył na Epifankę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kacper patrzył na Epifankę ze zdumieniem.
W końcu obudzili Epifankę, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EpifankąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Epifanką.
Razem z Epifanką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Obie z Epifanką postawiłyśmy na zmiany.
Dorota spotkała się z Epifanką.
Wczoraj wracamy z Epifanką od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EpifanceWczoraj wspomniałam o Epifance z moim tatą.
No a teraz trochę więcej o Epifance.
Mamrotał coś o Epifance, gdy podtrzymywał się ściany.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Epifance.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Epifance.

Wołacz:
(hej!)
EpifankoDobranoc Epifanko!
Dzień dobry Epifanko!
Dziękuję Epifanko za rozmowę!
Epifanko! Wróć do mnie!
Hej Epifanko!