Odmiana imienia Epifaniczek przez przypadki

Epifaniczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Epifaniczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Epifaniczka

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Epifaniczka

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Epifaniczku

Wołacz
(hej!):Epifaniczkowi!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EpifaniczekAutorem niniejszego tekstu jest Epifaniczek.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Epifaniczek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Epifaniczek.
Dobrze, że Epifaniczek grzecznie śpi.
Epifaniczek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EpifaniczkaLubię śpiewać zwłaszcza dla Epifaniczka.
Dla Epifaniczka ten pies jest naprawdę bezcenny.
Postanowiłam zadzwonić do Epifaniczka i chłopaków.
W sobotę są urodziny Epifaniczka.
Przed domem Epifaniczka zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
Musiałam się zwierzyć .
udało się usłyszeć tylko parę słów.
Nie wiem, co powiedzieć .
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją .
Kupiłem magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
zaczęło to nieco irytować.
Spojrzałem znacząco na .
Popatrzyłam na przekonana, że zacznie mówić dalej.
Doprowadził tym do stanu bliskiego apopleksji.
Nieśmiało gładzi po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EpifaniczkaZginął w pojedynku z Epifaniczka.
Śpiewam z Epifaniczka.
Powinnam jednak pojechać z Epifaniczka.
Byliśmy z Epifaniczka na jarmarku.
Ja z Epifaniczka siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EpifaniczkuRozmawiam o Epifaniczku.
A przecież nikt inaczej o Epifaniczku nie pisał.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Epifaniczku.
Nie wspomniałem na początku o Epifaniczku.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Epifaniczku.

Wołacz:
(hej!)
EpifaniczkowiDobranoc Epifaniczkowi!
Hej Epifaniczkowi!
Epifaniczkowi! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Epifaniczkowi!
Epifaniczkowi! Wróć do mnie!