Odmiana imienia Epifanek przez przypadki

Epifanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Epifanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Epifankiem

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Epifanku

Wołacz
(hej!):Epifankowi!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Epifanku

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Epifanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Epifanka

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EpifanekMoje drugie imię to właśnie Epifanek.
Na drugie imię mam Epifanek.
Epifanek wraca do domu.
Jeśli jednak przegrasz, Epifanek zostaje z nami.
Ma na imię Epifanek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Pożyczę od samochód i możemy jechać.
Rodzina wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Jadę do .
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie .
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry .

Celownik:
(komu? czemu?)
EpifankiemProszę Epifankiem nie dokuczać!
Oddaję Epifankiem list.
Napisałem wiersz dzięki Epifankiem.
Chciałam szybko pochwalić się Epifankiem.
Mama przyznała rację Epifankiem.

Biernik:
(kogo? co?)
Popatrzyłam na przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzał na z zaciekawieniem.
Przyniesiona przez kawa okazała się tą nieco gorszą.
Oszołomienie spadło teraz na i na moment odebrało mu wigor.
Widziałem dzisiaj z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Powinnam jednak pojechać z .
Siedzieliśmy z na kanapie.
Razem z zrobiłyśmy obiad.
Karolina miała się spotkać z przed szkołą.
Wymyśliłam z nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EpifankuPamiętajmy o Epifanku i jej rodzinie.
Marzę o Epifanku.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Epifanku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Epifanku.
Kto dziś pamięta o Epifanku.

Wołacz:
(hej!)
EpifankowiGdzie jesteś Epifankowi!?
Epifankowi! Wróć do mnie!
Epifankowi! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Epifankowi!
Epifankowi! Uważaj!