Odmiana imienia Eobuś przez przypadki

Eobuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eobuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eobusia

Celownik
(komu? czemu?):Eobusiowi

Biernik
(kogo? co?):Eobusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eobusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eobusiu

Wołacz
(hej!):Eobusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EobuśDziś Eobuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Eobuś grzecznie śpi.
Co robi Eobuś?
Eobuś chce pójść ze mną na spacer.
Eobuś ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EobusiaProsimy o pomoc dla Eobusia.
W domu babci Eobusia od zawsze stał stary zegar.
Szukałem linków do strony Eobusia.
Tata Eobusia poszedł otworzyć drzwi.
Tata Eobusia sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
EobusiowiOddaję Eobusiowi list.
Eobusiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Chciałam szybko pochwalić się Eobusiowi.
Tego Eobusiowi było już za wiele.
Słoik z kawą wyleciał Eobusiowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
EobusiaPrzed wejściem spotkaliśmy Eobusia.
Przed sesją zapytałam Eobusia co lubi.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Eobusia.
Kawę kupioną przez Eobusia wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Eobusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EobusiemRazem z Eobusiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Razem z Eobusiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Eobusiem.
Dwa dni temu miałam z Eobusiem śmieszną przygodę.
Pracuję z Eobusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EobusiuTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Eobusiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Eobusiu.
Pamiętajmy o Eobusiu i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Kilka słów od autora materiału o Eobusiu.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Eobusiu.

Wołacz:
(hej!)
EobusiuEobusiu! Gdzie jesteś?
Cześć Eobusiu!
Witaj Eobusiu!
Eobusiu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Eobusiu!