Odmiana imienia Enochuś przez przypadki

Enochuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Enochuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Enochusia

Celownik
(komu? czemu?):Enochusiowi

Biernik
(kogo? co?):Enochusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Enochusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Enochusiu

Wołacz
(hej!):Enochusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EnochuśMa na imię Enochuś.
Gdzie jest Enochuś?
Mam na imię Enochuś.
Autorem niniejszego tekstu jest Enochuś.
Dopiero do mnie dotarło, że Enochuś już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EnochusiaNa korytarzu blisko pokoju Enochusia stało kilka osób.
Rodzina Enochusia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
W słuchawce usłyszałam głos Enochusia.
Enochusia siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przez cały dzień czułam wzrok Enochusia na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
EnochusiowiChciałam szybko pochwalić się Enochusiowi.
Tego Enochusiowi było już za wiele.
Dzięki Enochusiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zaproponowałem Enochusiowi dwa tematy.
Enochusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
EnochusiaDoprowadził tym Enochusia do stanu bliskiego apopleksji.
Przyniesiona przez Enochusia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Patrzył na Enochusia z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzała na Enochusia jeszcze raz.
Spojrzałam na Enochusia jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EnochusiemByliśmy z Enochusiem na jarmarku.
Razem z Enochusiem zrobiłyśmy obiad.
Oboje z Enochusiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Siedzieliśmy z Enochusiem na ławce w parku.
Siedzieliśmy z Enochusiem przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EnochusiuZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Enochusiu.
Śpiewam o Enochusiu.
Kiedyś tam chciałam napisać o Enochusiu.
W powrotnej drodze myślał o Enochusiu.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Enochusiu.

Wołacz:
(hej!)
EnochusiuDobranoc Enochusiu!
Enochusiu! Uważaj!
Dzień dobry Enochusiu!
Dziękuję Enochusiu za rozmowę!
Enochusiu! Gdzie jesteś?