Odmiana imienia Enoś przez przypadki

Enoś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Enoś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Enosia

Celownik
(komu? czemu?):Enosiowi

Biernik
(kogo? co?):Enosia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Enosiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Enosiu

Wołacz
(hej!):Enosiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EnośMoje drugie imię to właśnie Enoś.
Ja i Enoś nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Enoś.
Enoś nie umie śpiewać.
Za chwilę wróci Enoś z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EnosiaRęka Enosia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Enosia.
Nie ma Enosia.
W sobotę są urodziny Enosia.
Szukałem linków do strony Enosia.

Celownik:
(komu? czemu?)
EnosiowiOpowiedziałam Enosiowi o przykrości która mnie spotkała.
Korzysta z okazji, by wyznać Enosiowi miłość.
Tym razem nie damy Enosiowi dojść do głosu.
Ja na pewno przekaże swój procent Enosiowi.
Coś muszę Enosiowi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
EnosiaChwyciła Enosia za rękaw płaszcza.
Popatrzyłam na Enosia przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzałam na Enosia w wymownym geście.
Spotkałam Enosia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Przyniesiona przez Enosia kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EnosiemAle można sobie zrobić zdjęcie z Enosiem.
Powinnam jednak pojechać z Enosiem.
Sprzątam pokój razem z Enosiem.
Tym razem korespondowałam z Enosiem.
Razem z Enosiem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EnosiuBardzo fajny blog o Enosiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Enosiu.
Ten wiersz jest o Enosiu.
Przez chwilę pomyślałam o Enosiu.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Enosiu.

Wołacz:
(hej!)
EnosiuEnosiu! Gdzie jesteś?
Enosiu! Uważaj!
Witaj Enosiu!
Gdzie jesteś Enosiu!?
Hej Enosiu!