Odmiana imienia Engelbertuś przez przypadki

Engelbertuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Engelbertuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Engelbertusia

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Engelbertusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Engelbertusiowi

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EngelbertuśEngelbertuś chce pójść ze mną na spacer.
Mam na imię Engelbertuś.
Na drugie imię mam Engelbertuś.
Co robi Engelbertuś?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Engelbertuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EngelbertusiaPrzez cały dzień czułam wzrok Engelbertusia na sobie.
Przyglądałam się dłoniom Engelbertusia.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Engelbertusia.
Serce Engelbertusia stanęło na moment.
Nie lubię Engelbertusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
Zszedłem z drogi i usiadłem w fotelu.
Dzięki mamy kolejny artykuł po polsku.
oczy błyszczą.
Rozalia z troską przyglądała się .
Powiedz wszystkim i , że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
zaczęło to nieco irytować.
Popatrzyłam na przekonana, że zacznie mówić dalej.
Pożegnali w końcu i wyszli razem.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym .
Podchodzi, całuje i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EngelbertusiemZginął w pojedynku z Engelbertusiem.
Powinnam jednak pojechać z Engelbertusiem.
Razem z Engelbertusiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Przez chwilę oboje z Engelbertusiem patrzyli na siebie.
Oboje z Engelbertusiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EngelbertusiowiMowa oczywiście o Engelbertusiowi.
Kilka słów od autora materiału o Engelbertusiowi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Engelbertusiowi.
Czasami myślę sobie o Engelbertusiowi.
No a teraz trochę więcej o Engelbertusiowi.

Wołacz:
(hej!)
Cześć !
Dziękuję za rozmowę!
Dobry wieczór !
! Gdzie jesteś?
! Wróć do mnie!