Odmiana imienia Enema przez przypadki

Enema imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Enema

Dopełniacz
(kogo? czego?):Enemy

Celownik
(komu? czemu?):Enemie

Biernik
(kogo? co?):Enemę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Enemą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Enemie

Wołacz
(hej!):Enemo!

Przykłady deklinacji imienia Enema” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Enema

Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Enema.
Enema chce pójść ze mną na spacer.
Dziś Enema ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Za chwilę wróci Enema z lasu.
Dobrze, że Enema grzecznie śpi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Enemy

Zaproszenia na urodziny Enemy są gotowe.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Enemy.
Specjalnością Enemy jest jazda na koniu.
Rodzina Enemy wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Tym razem prezentujemy wystawę Enemy.

Celownik (komu? czemu?): Enemie

Mama przyznała rację Enemie.
Od początku próbujemy pomóc Enemie.
Zerwał jabłko i podał je Enemie.
Ja na pewno przekaże swój procent Enemie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Enemie.

Biernik (kogo? co?): Enemę

Spojrzała na Enemę jeszcze raz.
Oszołomienie spadło teraz na Enemę i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzałam na Enemę w wymownym geście.
Patrzył na Enemę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Enemę bardzo przyjaźnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Enemą

Siedzieliśmy z Enemą na ławce w parku.
Karolina miała się spotkać z Enemą przed szkołą.
Sprzątam pokój razem z Enemą.
Obie z Enemą postawiłyśmy na zmiany.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Enemą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Enemie

To jest pieśń o Enemie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Enemie.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Enemie.
Piszę o Enemie.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Enemie.

Wołacz (hej!): Enemo

Enemo! Wróć do mnie!
Enemo! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Enemo!?
Hej Enemo!
Enemo! Uważaj!