Odmiana imienia Emmanuelek przez przypadki

Emmanuelek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emmanuelek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emmanuelka

Celownik
(komu? czemu?):Emmanuelkowi

Biernik
(kogo? co?):Emmanuelka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emmanuelkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emmanuelku

Wołacz
(hej!):Emmanuelku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmmanuelekMoje drugie imię to właśnie Emmanuelek.
Ma na imię Emmanuelek.
W domu Emmanuelek często urządza rodzicom pokazy mody.
Za chwilę wróci Emmanuelek z lasu.
Emmanuelek tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmmanuelkaNa korytarzu blisko pokoju Emmanuelka stało kilka osób.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Emmanuelka.
W domu babci Emmanuelka od zawsze stał stary zegar.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Emmanuelka.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Emmanuelka.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmmanuelkowiOczywiście każdy przyzna rację Emmanuelkowi.
Dzięki Emmanuelkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Co tej Emmanuelkowi po głowie chodzi?
Kupiłem Emmanuelkowi magnes na lodówkę.
Zaproponowałem Emmanuelkowi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
EmmanuelkaO jego personalia miałam spytać Emmanuelka prywatnie.
Spojrzał na Emmanuelka i uśmiechnął się.
Na Emmanuelka spłynęła niewymowna ulga.
Odprowadziłam Emmanuelka do wyjścia.
Spojrzałam na Emmanuelka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmmanuelkiemJa z Emmanuelkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Rozmawiam z Emmanuelkiem.
Ja z Emmanuelkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Jadę z Emmanuelkiem na dyskotekę.
Sprzątam pokój z Emmanuelkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmmanuelkuAnna sama już nie wie, co myśleć o Emmanuelku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Emmanuelku.
Myślę o Emmanuelku.
Przy Emmanuelku zapomniałem o wszystkim.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Emmanuelku.

Wołacz:
(hej!)
EmmanuelkuDziękuję Emmanuelku za rozmowę!
Cześć Emmanuelku!
Witaj Emmanuelku!
Dobranoc Emmanuelku!
Emmanuelku! Wróć do mnie!