Odmiana imienia Emisia przez przypadki

Emisia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emisia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emisi

Celownik
(komu? czemu?):Emisi

Biernik
(kogo? co?):Emisię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emisią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emisi

Wołacz
(hej!):Emisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmisiaDziś Emisia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ma na imię Emisia.
Emisia nie umie śpiewać.
Emisia chce pójść ze mną na spacer.
Dobrze, że Emisia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmisiPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Emisi.
Od razu zobaczyła ich mama Emisi.
Jestem mamą Emisi i jeszcze trojga innych dzieci.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Emisi.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Emisi.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmisiTen nie pozostał dłużny Emisi.
Opowiadam Emisi o swoich zainteresowaniach.
Oddaję Emisi list.
Zaproponowałem Emisi dwa tematy.
Ja na pewno przekaże swój procent Emisi.

Biernik:
(kogo? co?)
EmisięPrzeprosiłam Emisię i poszłam dalej.
Kacper patrzył na Emisię ze zdumieniem.
Spoglądam na Emisię.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Emisię.
Nieśmiało gładzi Emisię po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmisiąRazem z Emisią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Dorota spotkała się z Emisią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Emisią.
A sytuacja z Emisią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ja z Emisią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmisiPomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Emisi.
A przecież nikt inaczej o Emisi nie pisał.
Myślę o Emisi.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Emisi.
Warto także pomyśleć chwilę o Emisi.

Wołacz:
(hej!)
EmisiuDobranoc Emisiu!
Emisiu! Uważaj!
Gdzie jesteś Emisiu!?
Dzień dobry Emisiu!
Emisiu! Gdzie jesteś?