Odmiana imienia Emiliuszek przez przypadki

Emiliuszek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emiliuszek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emiliuszka

Celownik
(komu? czemu?):Emiliuszkowi

Biernik
(kogo? co?):Emiliuszka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emiliuszkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emiliuszku

Wołacz
(hej!):Emiliuszku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmiliuszekPierwszą osobą którą zobaczyłem była Emiliuszek.
Na drugie imię mam Emiliuszek.
Autorem artykułu jest Emiliuszek.
Jeśli jednak przegrasz, Emiliuszek zostaje z nami.
Gdzie jest Emiliuszek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmiliuszkaPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Emiliuszka.
Wysyłam list do Emiliuszka.
W słuchawce usłyszałam głos Emiliuszka.
Serce Emiliuszka stanęło na moment.
Najbardziej polubiłam ojca Emiliuszka.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmiliuszkowiDzięki Emiliuszkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Napisałem wiersz dzięki Emiliuszkowi.
Słoik z kawą wyleciał Emiliuszkowi z rąk.
Zszedłem z drogi Emiliuszkowi i usiadłem w fotelu.
Oczywiście każdy przyzna rację Emiliuszkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
EmiliuszkaSpojrzał na Emiliuszka i uśmiechnął się.
Popatrzyłam na Emiliuszka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzałam na Emiliuszka w wymownym geście.
Podchodzi, całuje Emiliuszka i idzie do wyjścia.
Postaram się namówić Emiliuszka na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmiliuszkiemRozmawiam z Emiliuszkiem.
Powinnam jednak pojechać z Emiliuszkiem.
Sprzątam pokój razem z Emiliuszkiem.
Oboje z Emiliuszkiem wybuchliśmy śmiechem.
Pracuję razem z Emiliuszkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmiliuszkuTen wiersz jest o Emiliuszku.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Emiliuszku.
Śpiewam o Emiliuszku.
Kiedyś chciałam napisać o Emiliuszku.
Wczoraj wspomniałam o Emiliuszku z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
EmiliuszkuDobranoc Emiliuszku!
Cześć Emiliuszku!
Witaj Emiliuszku!
Gdzie jesteś Emiliuszku!?
Emiliuszku! Wróć do mnie!