Odmiana imienia Emilik przez przypadki

Emilik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emilik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emilika

Celownik
(komu? czemu?):Emilikowi

Biernik
(kogo? co?):Emilika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emilikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emiliku

Wołacz
(hej!):Emiliku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmilikJeśli jednak przegrasz, Emilik zostaje z nami.
Emilik chce pójść ze mną na spacer.
Jak już wiecie mam na imię Emilik.
Emilik tego nie widzi.
Dla mnie było już jasne, ze Emilik umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmilikaSzkoda że Emilika prawie że w ogóle nie ma.
Dziadek Emilika w tym czasie miał chorą rękę.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Emilika.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Emilika.
Prosimy o pomoc dla Emilika.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmilikowiSłoik z kawą wyleciał Emilikowi z rąk.
Emilikowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zerwał jabłko i podał je Emilikowi.
Opowiadam Emilikowi o swoich zainteresowaniach.
Dzięki Emilikowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
EmilikaSierżant wpatrywał się w Emilika jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
O jego personalia miałam spytać Emilika prywatnie.
Spojrzałem znacząco na Emilika.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Emilika.
Odprowadziłam Emilika do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmilikiemRefleksyjnie po spotkaniu z Emilikiem.
Ja z Emilikiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Śpiewam z Emilikiem.
Pracuję z Emilikiem.
Jadę z Emilikiem na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmilikuZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Emiliku.
Kiedyś chciałam napisać o Emiliku.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Emiliku.
Pamiętajmy o Emiliku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Emiliku.

Wołacz:
(hej!)
EmilikuWitaj Emiliku!
Cześć Emiliku!
Dzień dobry Emiliku!
Hej Emiliku!
Emiliku! Wróć do mnie!