Odmiana imienia Emilianka przez przypadki

Emilianka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emilianka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emilianki

Celownik
(komu? czemu?):Emiliance

Biernik
(kogo? co?):Emiliankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emilianką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emiliance

Wołacz
(hej!):Emilianko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmiliankaEmilianka wraca do domu.
Emilianka ma katar i źle się czuje.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Emilianka.
W domu Emilianka często urządza rodzicom pokazy mody.
Gdzie jest Emilianka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmiliankiPrzed sobą ujrzałam rękę Emilianki.
Zbieramy na nowy wózek dla Emilianki.
Nie lubię Emilianki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Emilianki.
Postawa Emilianki była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmilianceEmiliance wpadły w ucho słowa piosenki.
Daję Emiliance, to co najlepsze we mnie.
Opowiadam Emiliance o swoich zainteresowaniach.
Ja na pewno przekaże swój procent Emiliance.
Emiliance udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
EmiliankęSpojrzałem znacząco na Emiliankę.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Emiliankę.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Emiliankę.
Nieśmiało gładzi Emiliankę po włosach.
Patrzył na Emiliankę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmiliankąŚpiewam z Emilianką.
Pracuję z Emilianką.
Przez chwilę oboje z Emilianką patrzyli na siebie.
Ja z Emilianką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Obie z Emilianką postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmilianceWarto także pomyśleć chwilę o Emiliance.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Emiliance.
Śpiewam o Emiliance.
No a teraz trochę więcej o Emiliance.
Artykuł o Emiliance wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
EmiliankoWitaj Emilianko!
Gdzie jesteś Emilianko!?
Emilianko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Emilianko za rozmowę!
Emilianko! Wróć do mnie!