Odmiana imienia Emielka przez przypadki

Emielka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emielka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emielki

Celownik
(komu? czemu?):Emielce

Biernik
(kogo? co?):Emielkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emielką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emielce

Wołacz
(hej!):Emielko!

Przykłady deklinacji imienia Emielka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Emielka

Emielka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Moje drugie imię to właśnie Emielka.
Autorem niniejszego tekstu jest Emielka.
Mam na imię Emielka.
Emielka wraca do domu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Emielki

Specjalnością Emielki jest jazda na koniu.
Rodzina Emielki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Przyglądałam się dłoniom Emielki.
Postawa Emielki była zupełnie inna.
Na korytarzu blisko pokoju Emielki stało kilka osób.

Celownik (komu? czemu?): Emielce

Napisałem wiersz dzięki Emielce.
Ja na pewno przekaże swój procent Emielce.
Słoik z kawą wyleciał Emielce z rąk.
Emielce włosy stanęły dęba na głowie.
Proszę Emielce nie dokuczać!

Biernik (kogo? co?): Emielkę

Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Emielkę.
Kawę kupioną przez Emielkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Obserwuję Emielkę bardzo uważnie.
Postaram się namówić Emielkę na spacer.
Przyniesiona przez Emielkę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik (z kim? z czym?): Emielką

Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Emielką.
Dwa dni temu miałam z Emielką śmieszną przygodę.
Jadę na wycieczkę razem z Emielką.
Pracuję razem z Emielką.
Razem z Emielką zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik (o kim? o czym?): Emielce

Posiadam całą serię powieści tego autora o Emielce.
Wspominam o Emielce.
Na koniec parę słów o Emielce.
Dziś napiszę o Emielce.
Mamrotał coś o Emielce, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz (hej!): Emielko

Dobranoc Emielko!
Hej Emielko!
Gdzie jesteś Emielko!?
Emielko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Emielko!