Odmiana imienia Emiś przez przypadki

Emiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emisia

Celownik
(komu? czemu?):Emisiowi

Biernik
(kogo? co?):Emisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emisiu

Wołacz
(hej!):Emisiu!

Przykłady odmiany imienia Emiś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Emiś

Jutro Emiś wyjdzie ze szpitala.
Emiś tego nie widzi.
Na drugie imię mam Emiś.
Emiś chce pójść ze mną na spacer.
Dla mnie było już jasne, ze Emiś umiera.

Dopełniacz (kogo? czego?): Emisia

Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Emisia.
Nie lubię Emisia.
Prosimy o pomoc dla Emisia.
Tata Emisia poszedł otworzyć drzwi.
Przed sobą ujrzałam rękę Emisia.

Celownik (komu? czemu?): Emisiowi

Przyglądam się Emisiowi.
Emisiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Kupiłem Emisiowi magnes na lodówkę.
Emisiowi oczy błyszczą.
Korzysta z okazji, by wyznać Emisiowi miłość.

Biernik (kogo? co?): Emisia

Doprowadził tym Emisia do stanu bliskiego apopleksji.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Emisia.
Spojrzałem znacząco na Emisia.
Spojrzałam na Emisia w wymownym geście.
Emisia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik (z kim? z czym?): Emisiem

Byliśmy z Emisiem na jarmarku.
A sytuacja z Emisiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Śpiewam z Emisiem.
Sprzątam pokój razem z Emisiem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Emisiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Emisiu

Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Emisiu.
Na koniec parę słów o Emisiu.
Od ostatniego wpisu o Emisiu wydarzyło się sporo.
Dobrze, że wspomniałeś o Emisiu.
Związana jest z nią legenda o Emisiu.

Wołacz (hej!): Emisiu

Emisiu! Uważaj!
Dziękuję Emisiu za rozmowę!
Emisiu! Gdzie jesteś?
Witaj Emisiu!
Hej Emisiu!