Odmiana imienia Emi przez przypadki

Emi imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emi

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emi

Celownik
(komu? czemu?):Emi

Biernik
(kogo? co?):Emi

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emi

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emi

Wołacz
(hej!):Emi!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmiDopiero do mnie dotarło, że Emi już tu jest.
Emi tego nie widzi.
Co robi Emi?
Emi ma katar i źle się czuje.
Moje drugie imię to właśnie Emi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmiRodzina Emi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Piszę list do Emi.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Emi.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Emi.
Specjalnością Emi jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmiOczywiście każdy przyzna rację Emi.
Opowiadam Emi o swoich zainteresowaniach.
Emi oczy błyszczą.
Korzysta z okazji, by wyznać Emi miłość.
Słoik z kawą wyleciał Emi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
EmiO jego personalia miałam spytać Emi prywatnie.
Na Emi moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Sierżant wpatrywał się w Emi jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałam na Emi w wymownym geście.
Czekałam na Emi w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmiJa z Emi zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Emi chcemy się przebrać za wampiry.
Refleksyjnie po spotkaniu z Emi.
Sprzątam pokój razem z Emi.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Emi na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmiTej nocy po raz pierwszy śniłam o Emi.
Na pewno słyszałyście o Emi.
Powiedz mi, co myślisz o Emi.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Emi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Emi.

Wołacz:
(hej!)
EmiEmi! Gdzie jesteś?
Hej Emi!
Dobranoc Emi!
Emi! Wróć do mnie!
Cześć Emi!