Odmiana imienia Emeryś przez przypadki

Emeryś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emeryś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emerysia

Celownik
(komu? czemu?):Emerysiowi

Biernik
(kogo? co?):Emerysia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emerysiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emerysiu

Wołacz
(hej!):Emerysiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmeryśAutorem artykułu jest Emeryś.
Emeryś nie umie grać na gitarze.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Emeryś.
Ja i Emeryś nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Emeryś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmerysiaJestem mamą Emerysia i jeszcze trojga innych dzieci.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Emerysia.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Emerysia.
Zaproszenia na urodziny Emerysia są gotowe.
Prosimy o pomoc dla Emerysia.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmerysiowiDopiero teraz zrozumiałem, że Emerysiowi coś się stało.
Zszedłem z drogi Emerysiowi i usiadłem w fotelu.
Chciałam szybko pochwalić się Emerysiowi.
Zerwał jabłko i podał je Emerysiowi.
Emerysiowi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
EmerysiaSpotkałam Emerysia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Odprowadziłam Emerysia do wyjścia.
Przeprosiłam Emerysia i poszłam dalej.
Na Emerysia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Emerysia zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmerysiemTym razem korespondowałam z Emerysiem.
Jadę z Emerysiem na dyskotekę.
Razem z Emerysiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Ja z Emerysiem chcemy się przebrać za wampiry.
Zginął w pojedynku z Emerysiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmerysiuW powrotnej drodze myślał o Emerysiu.
Przy Emerysiu zapomniałem o wszystkim.
To jest pieśń o Emerysiu.
Pamiętajmy o Emerysiu i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Emerysiu.

Wołacz:
(hej!)
EmerysiuCześć Emerysiu!
Witaj Emerysiu!
Dziękuję Emerysiu za rozmowę!
Dobry wieczór Emerysiu!
Emerysiu! Wróć do mnie!