Odmiana imienia Emanuelunia przez przypadki

Emanuelunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emanuelunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emanueluni

Celownik
(komu? czemu?):Emanueluni

Biernik
(kogo? co?):Emanuelunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emanuelunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emanueluni

Wołacz
(hej!):Emanueluniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmanueluniaAutorem artykułu jest Emanuelunia.
Na drugie imię mam Emanuelunia.
Emanuelunia nie umie grać na gitarze.
Jak już wiecie mam na imię Emanuelunia.
Emanuelunia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmanueluniTato Emanueluni produkował abażury.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Emanueluni.
Póki co dodaję zdjęcia Emanueluni z wakacji.
Postanowiłam zadzwonić do Emanueluni i chłopaków.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Emanueluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmanueluniDaję Emanueluni, to co najlepsze we mnie.
Zszedłem z drogi Emanueluni i usiadłem w fotelu.
Zerwał jabłko i podał je Emanueluni.
Kupiłem Emanueluni magnes na lodówkę.
Mama przyznała rację Emanueluni.

Biernik:
(kogo? co?)
EmanuelunięSpojrzałam na Emanuelunię.
Spoglądam na Emanuelunię.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Emanuelunię.
Spojrzałam na Emanuelunię jak dopisuje kolejne literki.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Emanuelunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmanueluniąSprzątam pokój z Emanuelunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Emanuelunią.
Przez chwilę oboje z Emanuelunią patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Emanuelunią przy basenie.
Pracuję z Emanuelunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmanueluniPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Emanueluni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Emanueluni.
A o Emanueluni to i słowa rzec nie umiał.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Emanueluni.
Dziś napiszę o Emanueluni.

Wołacz:
(hej!)
EmanueluniuDzień dobry Emanueluniu!
Dziękuję Emanueluniu za rozmowę!
Emanueluniu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Emanueluniu!
Cześć Emanueluniu!