Odmiana imienia Emanueluś przez przypadki

Emanueluś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emanueluś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emanuelusia

Celownik
(komu? czemu?):Emanuelusiowi

Biernik
(kogo? co?):Emanuelusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emanuelusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emanuelusiu

Wołacz
(hej!):Emanuelusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmanueluśCo robi Emanueluś?
Na drugie imię mam Emanueluś.
Gdzie jest Emanueluś?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Emanueluś.
Emanueluś tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmanuelusiaTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Emanuelusia.
Prosimy o pomoc dla Emanuelusia.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Emanuelusia.
Rodzina Emanuelusia wyprowadziła się.
Jestem mamą Emanuelusia i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmanuelusiowiNapisałem wiersz dzięki Emanuelusiowi.
Zostawiam Emanuelusiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Zszedłem z drogi Emanuelusiowi i usiadłem w fotelu.
Zerwał jabłko i podał je Emanuelusiowi.
Emanuelusiowi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
EmanuelusiaSpojrzałam na Emanuelusia.
Patrzył na Emanuelusia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przyniesiona przez Emanuelusia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Patrzy na Emanuelusia wyczekująco.
Popatrzyłam na Emanuelusia przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmanuelusiemSprzątam pokój z Emanuelusiem.
Obie z Emanuelusiem postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Emanuelusiem zrobiłyśmy obiad.
Obie z Emanuelusiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Powinnam jednak pojechać z Emanuelusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmanuelusiuMuszę Ci powiedzieć prawdę o Emanuelusiu.
Pamiętam o Emanuelusiu.
Nie wspomniałem na początku o Emanuelusiu.
Chciałbym być teraz przy Emanuelusiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Emanuelusiu.

Wołacz:
(hej!)
EmanuelusiuDziękuję Emanuelusiu za rozmowę!
Witaj Emanuelusiu!
Gdzie jesteś Emanuelusiu!?
Emanuelusiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Emanuelusiu!